We krijgen dagelijks te maken met allerlei vormen van stress.
Stress is oké, zolang we in staat zijn hierop adequaat te reageren.
Wat is body stress?
Het lichaam beschermt zichzelf bij stress automatisch door spieren aan te spannen.
Als de bron van stress verdwijnt, vloeit die spanning vanzelf weer af.
Maar als de stress te hevig is of te lang duurt, ontstaat overbelasting. Het lichaam is dan niet meer in staat de spanning af te voeren, zodat die vast gaat zitten in het lichaam. Deze spanning noemen we body stress.
Body Stress Release is gebaseerd op een groot respect voor de wijsheid van het lichaam en vertrouwt onvoorwaardelijk op haar zelfhelend vermogen. Als ons lichaam de gelegenheid krijgt dit vermogen blijvend aan te spreken, is het in staat elke onbalans (ziekte, kwaal, beperking, emotionele instabiliteit) te herstellen.
Drie vormen van stress
Stress vormt een normaal deel van ons dagelijks leven. Stress wordt meestal als iets onplezierigs opgevat, maar we hebben allemaal een zekere mate van stress nodig om ons wakker en in beweging te houden.
Als we het binnen Body Stress Release over ‘stress’ hebben, bedoelen we niet alleen mentaal/emotionele stress, maar ook fysieke en chemische stress.
Als mensen het over ‘stress’ hebben bedoelen ze meestal mentale of emotionele stress. Deze ervaar je bijvoorbeeld als carrièrestress, in het spanningsveld tussen werk en privé, tijdens sportbeoefening, in de auto, bij het opvoeden van je kinderen, als je geconfronteerd wordt met agressie, als je je zorgen maakt om de toekomst of als je je vreselijk verveelt, boos bent, verdriet hebt of last hebt van depressiviteit.
Binnen Body Stress Release kennen we naast deze nog twee vormen van stress.
Fysieke stress, in de vorm van fysieke inspanning, vallen, stoten of bijvoorbeeld ten gevolge van een ongeluk, bij het opendraaien van een pot, tijdens het sporten, bij het tillen van zware voorwerpen of bij een constante verkeerde sta- of zithouding.
Daarnaast bestaat er ook chemische stress. Deze komt voort uit het via de voeding, de huid of door inademen binnenkrijgen van bepaalde stoffen die het lichaam niet verdraagt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan: cosmetica, kunstmatige toevoegingen aan voeding, wierook, chemische resten op groente en fruit, crèmes, haarverf of badschuim. Er is ook sprake van chemische stress als je lijf tegen een bacterie- of virusinfectie vecht of als het reageert op bijvoorbeeld een hormonale onbalans.
Hoe body stress ontstaat
Het lichaam kan prima met al deze vormen van stress omgaan, totdat de grens van belastbaarheid wordt overschreden.
Overbelasting, door hevige of langdurige fysieke, mentale, emotionele of chemische stress, activeert het automatisch zelfbeschermingmechanisme van het lichaam. Het lichaam spant spieren aan om te zorgen dat het overbelaste gebied niet meer wordt gebruikt en voldoende rust krijgt om te herstellen.
Als het lichaam niet of onvoldoende de gelegenheid krijgt om te genezen nemen dieper liggende spieren het werk over. De spanning die hier wordt opgebouwd kan niet meer vanzelf door het lichaam afgevoerd worden en raakt ingesloten. Deze in de dieper liggende weefsels van het lichaam opgesloten spanning is body stress.
De intelligentie van het lichaam
Ons lichaam is een wonder van vernuft. Het blijft gewoon zijn werk doen in de meest uiteenlopende omstandigheden. Het registreert continu hoe het met zichzelf gaat en is in staat zichzelf bij te sturen, te herstellen of te repareren als het niet optimaal functioneert.
Ook heeft het lichaam een ingebouwd zelfbeschermingmechanisme, dat geactiveerd wordt zonder inbreng van de hersenen en werkt als een automatische reflex. Een voorbeeld hiervan is de reactie die optreedt als je met je hand tegen een hete kachel aan komt: deze wordt onmiddellijk automatisch teruggetrokken.
Op dezelfde manier – en met dezelfde bedoeling: bescherming – raakt body stress, bij overbelasting, onmiddellijk en automatisch ingesloten in de fysieke structuur (spieren, weefsels) van het lichaam. Op de aangedane plek raken zenuwen geïrriteerd, waardoor eerst het omringende weefsel verstrakt en daarna de spieren aanspannen in een poging het omliggende gebied te ‘spalken’ en onbeweeglijk te maken. Dit zorgt echter ook weer voor extra druk op de zenuwen.
Verbroken contact tussen zenuwen en hersenen
Als het lichaam onvoldoende rust krijgt, dus onvoldoende gelegenheid om deze plek te herstellen, nemen dieper liggende spieren het werk over. De dieper liggende spieren oefenen een zodanige kracht uit dat de zenuwen in dat gebied zo zwaar onder druk komen staan dat ze niet meer adequaat kunnen functioneren. Hierdoor raakt de communicatie met de hersenen verstoord.
De hersenen zijn te beschouwen als de controlekamer, van waaruit het genezingsproces wordt aangestuurd. Omdat de zenuwen in het geblesseerde gebied niet meer alarm kunnen slaan – de boodschap bereikt de hersenen niet meer – wordt het gebied genegeerd door de hersenen. Dit heeft tot gevolg dat de situatie als het ware ‘bevriest’, zodat de spieren de aanspanningreflex niet meer uit zichzelf los kunnen laten.
Wat body stress doet in ons lichaam
Body stress veroorzaakt verstoringen in de werking van het zenuwstelsel, ons interne systeem met miljoenen zenuwcellen, dat zorgt voor communicatie tussen de hersenen en elke cel in ons lichaam. Deze verstoringen veroorzaken het tijdelijk of chronisch disfunctioneren van delen van of processen in het lichaam.
Dat maakt dat zulke uiteenlopende klachten als hoofdpijn, RSI, constipatie, pijnlijke voetzolen, kramp, slapende vingers of een hyperactieve blaas allemaal te maken kunnen hebben met body stress. De oorzaak ligt immers vaak bij een verstoorde werking van de zenuwen door in het lichaam opgesloten spierspanning.
De wervelkolom, belangrijkste schakel
Omdat alle zenuwen vanuit de wervelkolom het lichaam in gaan kan body stress in het gebied rond de wervelkolom – en daarbinnen vooral het gebied van de nek en de onderrug – verstrekkende gevolgen hebben. Werkelijk overal in het lichaam kan onbalans optreden door disfunctioneren van zenuwen die de desbetreffende plek ‘bedienen’. Het effect is er vaak een van pijn, gevoelloosheid, jeuk, tintelen, ‘slapen’ (van een arm of voet bijvoorbeeld), verkramping, een te trage (bijvoorbeeld constipatie) of te snelle (diarree) werking of krachtverlies.
Van kwaad tot erger
Als de dieperliggende spieren zich hebben aangespannen kunnen de meer oppervlakkige spieren hun spanning loslaten. Het spalkeffect, dat aanvoelde als stijfheid, verdwijnt.
Hierdoor voelt de geblesseerde plek vaak weer soepeler aan, wat het idee geeft dat het ‘over’ is. Dit idee wordt versterkt doordat ook vaak de pijnsensatie is verdwenen (het pijnsignaal komt niet meer ‘door’). We stoppen met deze plek te ontzien, met als gevolg dat we het gebied vaak ongemerkt nog meer overbelasten en het lichaam nog verder dwingen om zich te beschermen.
Dit kost veel energie. Body stress kan zo op den duur leiden tot vermoeidheidsklachten en gebrek aan levenslust.
En door body stress verliest het lichaam geleidelijk aan steeds meer haar veerkracht en wordt het zelfhelend vermogen ondermijnd.
Al aanwezige body stress leidt dus gemakkelijk tot nog meer body stress.